bokmålsordboka
uforvarende
ADJEKTIV
Fra lavtysk egentlig ‘uten foregående varsel’
Et uforvarende stønn
uventet, overraskende
Hunden snappet uforvarende en pølse
Komme uforvarende over noe(n)
nynorskordboka
uforvarande
ADJEKTIV
Frå lågtysk eigenleg ‘utan føregåande varsel’
Ein uforvarande dytt
Rive ned krukka uforvarande
På slump, tilfeldig; brå, uventa
Kome uforvarande over noko(n)