wordify
bokmålsordboka
tåg
SUBSTANTIV
Norrønt tág
Trevl eller gren av rot
Flette kurver av tæger
tågang
SUBSTANTIV
Det å trå på tåspissene og ikke på hele fotsålen under gange; jamfør tågjenger
tågarbeid
SUBSTANTIV
Av tåg
Det å arbeide med tæger, det å flette tæger
Gjenstand laget av tæger
tågebær
SUBSTANTIV
teiebær
nynorskordboka
tåg, tåge
SUBSTANTIV
Norrønt tá n; truleg samanheng med tong
inngjerding, kve, trø
tåg
SUBSTANTIV
Norrønt tág; samanheng med tagl, tæ
Grein av rota på tre eller plante
Planta har lange tæger
Binde, flette korger av tæger
Tåga på orvet (til å feste ljåen med)
Trevl, fiber, streng, særleg i muskel
Skjelve i kvar tåg i kroppen
Kvar tåg skalv i han
tåg
ADJEKTIV
Samanheng med tåg
uthaldande, seig; roleg
Ein tåg hest