bokmålsordboka
tuft, tufte
SUBSTANTIV
Jamfør tomte
tuft
SUBSTANTIV
Norrønt topt, tupt, tuft; samme opprinnelse som tomt
Plass med (spor etter) gammel bebyggelse
Arkeologene graver ut tufter fra bronsealderen
tuftefolk
SUBSTANTIV
I folketroen: overnaturlige vesener med tilhold ved husene, tussefolk, underjordiske
nynorskordboka
tuft
SUBSTANTIV
Norrønt topt, tupt, tuft; same opphav som tomt
Stad der eit hus står, (byggje)grunn, tomt
Hustuft
Ein skal byggje på tufta og ikkje i lufta
Stad der eit hus har stått; rest, spor etter gammal busetnad
Sjå tuftene etter gamlehusa
Grave ut tufter frå mellomalderen
Om eldre forhold: jordgolv i hus; (jord)golv under høy- eller kornstål
Vere på gamle tufter
Er du på desse tuftene?
Grunnlag (som noko har stått på)
Skipe eit nytt parti på tuftene av det gamle
tuft, tufte
SUBSTANTIV
Av tuft jamfør tomte
Husvette, tunkall
tuftebit
SUBSTANTIV