wordify
bokmålsordboka
triumvirat
SUBSTANTIV
Fra latin av tres ‘tre’ og vir ‘mann’, egentlig ‘tremannsråd’
Gruppe på tre (innflytelsesrike) personer
I oldtidens Roma: betegnelse på administrative råd av tre menn; regjerende gruppe på tre politikere
nynorskordboka
triumvir
SUBSTANTIV
Latin genitiv av tres ‘tre (II)’ og av vir ‘mann’
Medlem av ei gruppe på tre personar; tremannsråd
I det gamle Roma: medlem av eit triumvirat
triumvirat
SUBSTANTIV
Frå latin ‘tremannsråd’
(leiar)gruppe på tre personar
I det gamle Roma: administrativt råd på tre menn; styringsgruppe på tre politikarar