bokmålsordboka
transitt
SUBSTANTIV
Fra italiensk, av latin transire; se transitiv
Transport av personer eller varer fra ett land til et annet gjennom et tredje
transittgods
SUBSTANTIV
Gods som sendes fra ett land gjennom et annet til et tredje
transitthall
SUBSTANTIV
Av hall
Transitthallen på en flyplass
transitthandel
SUBSTANTIV
Handel med varer som føres gjennom et transittland
nynorskordboka
transitt
SUBSTANTIV
Frå italiensk av, latin transire; sjå transitiv
Gjennomførsel; gjennomgang
Transport av personar frå eit land (ein stad) til eit anna (ein annan) gjennom eit (ein) tredje
transittgods
SUBSTANTIV
Gods som blir sendt frå eit land til eit anna gjennom eit tredje
transitthall
SUBSTANTIV
Transitthallen på ein flyplass
transitthamn
SUBSTANTIV
Hamn for varer som skal førast vidare til eit anna land