bokmålsordboka
torn
SUBSTANTIV
Norrønt þorn
Spiss, stikkende planteutvekst
Ingen roser uten torner
Torn med mothaker
Være en torn i øyet på
(fra 4. Mos 33,55) være en kilde til stadig ergrelse
En torn i kjødet
(fra 2. Kor 12,7) ha noe som stadig plager en
tornado
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk kanskje, fra spansk tronada ‘tordenvær’
tornebusk
SUBSTANTIV
Busk med roser og torner
tornekratt
SUBSTANTIV
nynorskordboka
torn
SUBSTANTIV
Norrønt þorn
Spiss, stikkande utvekst på plante; beinliknande, spiss, stikkande utvekst på visse dyr; pigg, tagg
Ingen roser utan tornar
Katten fekk ein torn i poten
I uttrykk:
Noko som stadig piner og plagar ein, særleg i bibelmål, i uttrykk:
Ha ein torn i kroppen (jamfør 2. Kor 12,7)
Ein torn i auga for ein
Til plage, etter 4. Mos 33,55
tornebusk, tornebuske
SUBSTANTIV
Busk med tornar; klunger
tornado
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk, frå spansk
Sterkaste type av kvervelvind; kvervelstorm, skypumpe
tornblad
SUBSTANTIV
Blad som er omlaga til torn(ar)