wordify
bokmålsordboka
titt
SUBSTANTIV
Av titte
(overflatisk) kontroll, rask gjennomgåing
Vil du ta en titt på potetene med det samme?
Ta en titt på avisen
Adgang til å få se på noe; kort besøk
Takk for titten
Kan jeg få ta en titt?
titt
ADJEKTIV
Av norrønt tíðr ‘vanlig’
Hyppig, stadig vekk, særlig i forbindelsen
Titt og ofte
Som tiest (ofte(st))
tittel
SUBSTANTIV
Norrønt titull, fra latin titulus, egentlig ‘innskrift, påskrift’
Navn eller overskrift som kort antyder eller symboliserer innholdet av en tekst, et bilde eller lignende
Tittelen på det maleriet sier meg ingenting
Jeg husker tittelen på boka, men ikke navnet på forfatteren
Betegnelse for en persons stilling eller rang
Ha en fin tittel å (kunne) skryte av
I idrett: betegnelse som mester innenfor en idrettsgren
Forsvare en tittel
tittelblad
SUBSTANTIV
Ark foran i bok eller hefte der tittel tittel, forfatternavn og utgiver (og andre opplysninger) er angitt; tittelside
nynorskordboka
titt
SUBSTANTIV
Av titte
Det å titte; titting; kik
Titten på hjørnet (gøymeleik)
Ta ein titt på noko
tidt, titt
ADJEKTIV
Av tid
ofte, jamt
Tidt eg minnest
Kome tidt og ofte
tittar
SUBSTANTIV
Av titte
sjåar
Tv-tittar
tittel
SUBSTANTIV
Norrønt titull, frå latin titulus, eigenleg ‘innskrift, påskrift’
Namn eller overskrift som kort gjev eller symboliserer innhaldet av ei tekst (bok, hefte, skrift, del av utgreiing, (avis)artikkel og liknande)
Boktittel
Nemning for den stillinga eller rangen ein person har
Grevetittel
Ein fin tittel
I idrett: nemning for meister innanfor ei idrettsgrein
Forsvare (EM-)tittelen frå i fjor