wordify
bokmålsordboka
tint
SUBSTANTIV
Norrønt tinta, kanskje, fra gammelfransk
Liten krukke, beger, medisinflaske
Målenhet: halvliter, en halv pott
tinte
SUBSTANTIV
Kanskje beslektet med norrønt dyntr ‘slag, støt’
Blæreformet bendelormslarve; byll (i svinekjøtt)
tine
VERB
Norrønt þíðna
Transitivt: få frossen væske til å smelte
Tine isen
Tine frosne rør
Tine (opp) kjøtt (gi det en temperatur på over 0 °C)
Intransitivt: smelte, bråne
Sola får snøen til å tine
Om person:
Tø opp
Tine opp
tine
VERB
Norrønt tína
Plukke, riste fisk ut av garn
Rense tresket korn
nynorskordboka
tint
SUBSTANTIV
Seint norrønt tinta, kanskje, frå gammalfransk
Bitte lita krukke, beger, medisinflaske
Måleining som svarer til halvliter, halvpott
tinte
SUBSTANTIV
Kanskje samanheng med norrønt dyntr ‘slag, støyt’
Bendelmakk i utviklingsstadiet mellom larve og kjønnsmoge dyr; uverksam, væskefylt blære som ofte finst i muskulaturen til eit vertsdyr
tine
VERB
Norrønt þíðna
Transitivt: få (særleg is, snø) til å gå over i væskeform; smelte
Tine isen
Med varme få normal opning i (noko frose, særleg røyr)
Tine frosne røyr
Med varme få (noko frose) attende til den opphavlege konsistensen
Tine (opp) frose kjøt
Intransitivt, særleg om snø, is: gå over i væskeform; smelte, bråne
Isen tiner snart
Sola får snøen til å tine
Om noko frose: med varme få att den opphavlege (blaute) konsistensen
Det frosne kjøtet tinte litt om senn
Om person:
Tø opp
Tine opp
tine
VERB
Norrønt tína
Plukke, riste fisk ut av garn
Skilje snerpet frå byggkornet, reinske treskt korn
Ta nøtta or hamsen