bokmålsordboka
terge
VERB
Lavtysk ‘rive i, tirre’; jamfør tirre
Han kan terge en stein på seg (få hvem som helst sint på seg)
Småterge
Egge opp, tirre
Terge en hane
nynorskordboka
terge
VERB
Lågtysk tergen ‘rive i, tirre’; samanheng med tirre
Ho kan terge på seg ein stein
Eggje opp, tirre
Terge ein hane
Småkjekle