bokmålsordboka
tendens
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, eller fransk av, latin tendere ‘streve mot’
Tilbøyelighet, retning som noe(n) heller eller strever mot
Bilen har en tendens til å trekke mot høyre
(tilløp til) utvikling i en viss retning
Kaffeprisene viser (en) fallende, stigende, fast, stø tendens
Verdisynspunkt; hensikt; vri
En bok med sterk sosial tendens
tendensdikting, tendensdiktning
SUBSTANTIV
Diktning som er farget av tendens
tendenslitteratur
SUBSTANTIV
nynorskordboka
tendens
SUBSTANTIV
Fransk tendance; sjå tendere
Tildriv, retning som noko(n) hallar eller strevar mot
Opprørstendens
Han har ein tendens til å stamme
Bilen har ein tendens til å dra mot høgre
Avisa har ein konservativ tendens
Ho syner opprørske tendensar
Prisane har tendens til å auke
Aukande tendens
Underlege tendensar og ynske
Ha visse (uheldige, merkelege) tendensar
Ha ein tendens til å drikke for mykje
Verdisynspunkt eller føremål som fargar eit kunstnarleg verk eller ei vitskapleg framstilling
Boka har ein moraliserande, ironisk tendens
tendensdikting
SUBSTANTIV
Dikting som er prega av tendens
Tendensdiktinga i 1880-åra
tendensframskriving
SUBSTANTIV
(det å gjere) overslag over korleis utviklinga vil te seg i framtida ut frå tendens i notida
Mekanisk, ukritisk tendensframskriving
tendenslitteratur
SUBSTANTIV