bokmålsordboka
tank
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Lukket beholder for væske, gass eller pulver
Tanken rommer 40 liter
tankbil
SUBSTANTIV
Lastebil med tank
tankbåt
SUBSTANTIV
tankdekk
SUBSTANTIV
Dekk som danner toppen på lastetankene om bord i et skip
nynorskordboka
tank
SUBSTANTIV
Engelsk, truleg portugisisk frå indisk
Lukka kar for væske
Bensintank
Vasstank
òg forkorting for tankfart
tanks
SUBSTANTIV
Opphavleg dekknamn, truleg same opphav som tank
tankanlegg
SUBSTANTIV
tankar
SUBSTANTIV
Kanskje frå nederlandsk, jamfør engelsk tankard ‘drikkekar’
Eldre type trekjerald med tut
øltankar