wordify
bokmålsordboka
støvel
SUBSTANTIV
Mellomnorsk styfill, gjennom lavtysk, fra italiensk stivale
Fottøy med skaft
Langstøvel, sjøstøvel, gummistøvel, beksømstøvel, fjellstøvel, skistøvel
Være på støvlene, på en støvel
(lett) beruset
Slå ned i støvlene
Denge (noen) kraftig; beseire overlegent
støvelskaft
SUBSTANTIV
Skaft på støvel
Over støvelskaftene
(gå) for vidt, over alle grenser
nynorskordboka
støvel
SUBSTANTIV
Mellomnorsk styfill, gjennom lågtysk, frå italiensk stivale
Høgt fottøy (som minst når over okla)
Eit par støvlar
Gå i støvlar og regnklede
Eitt-to, eitt-to, ein støvel og ein sko
Som etterledd i til dømes:
beksaumstøvel, gummistøvel, skistøvel, slagstøvel
I faste uttrykk
Vere på støvlane, på ein støvel
Vere (lett) rusa
Slå ned i støvlane
Dengje kraftig
Sigre fullstendig over
støvelhæl
SUBSTANTIV
Hæl under ein støvel
støvelpar
SUBSTANTIV
støvelskaft
SUBSTANTIV
skaft på ein støvel
Over støvelskafta
Særl overf: for vidt, over alle grenser