wordify
bokmålsordboka
stødig
ADJEKTIV
Norrønt stǫðugr; av stad
stø
Gjerdet var stødig og godt
Kjøre stødig og sikkert
En stødig kar, jente
Vinden var frisk og stødig
nynorskordboka
stødig, stødug
ADJEKTIV
Norrønt stǫðugr; av stad
fast, stø
Gjerdet var stødig og godt
Vinden var frisk og stødig
Køyre stødig og sikkert
påliteleg, traust
Ei stødig jente, ein stødig kar