wordify
bokmålsordboka
solo
SUBSTANTIV
Av solo
Musikkstykke for én stemme eller ett instrument
Synge, spille en solo
Fiolinsolo
Dans som utføres av en person
solo
ADVERB
Fra italiensk, av latin solus ‘alene’
alene
Bli sittende helt solo
Synge, spille, danse solo (alene, ofte med musikkledsagelse)
solodanser
SUBSTANTIV
soloparti
SUBSTANTIV
Del av musikkstykke eller ballett som utføres av solist
nynorskordboka
solo
SUBSTANTIV
Av solo
Musikkstykke for éi røyst eller eitt instrument
Trompetsolo
Spele, syngje ein solo
Dans som éin person utfører
solo
ADVERB
Frå italiensk av, latin solus
aleine
Bli sitjande heilt solo
Danse, spele, syngje solo (aleine, ofte med tonefølgje)
solodans
SUBSTANTIV
Særleg i ballett: dans som ein person utfører aleine
solodansar
SUBSTANTIV