wordify
bokmålsordboka
snorke
VERB
Lydord
Lage en rallende, gurglende lyd med ganeseilet når en sover
snorkel
SUBSTANTIV
Fra engelsk, eller tysk uvisst opphav
Pusterør for undervannssvømmer
Rør som en neddykket ubåt kan ta inn luft til motorene og slippe ut eksos gjennom
nynorskordboka
snorke
VERB
Lydord
Lage ein rallande, gurglande lyd med ganeseglet når ein søv; ryte, snarke
snorkel
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk, frå tysk; same opphav som snirkel
Pusterøyr for undervassymjarar
Dukke med snorkel og briller
Røyr for lufttilførsel og eksosutslepp på ubåtar
snorkelyd, snorkeljod
SUBSTANTIV
Lyd av snorking