bokmålsordboka
ryte
VERB
Norrønt hrjóta
Ryte som et villdyr
nynorskordboka
ryte
SUBSTANTIV
Samanheng med målføre rute f ‘stort misvakse tre, stor grovbygd kvinne’
Stor, uskapleg ting eller person
Eit ryte til stokk
Nedsetjande:
Eit ryte til kvinnfolk
ryte
VERB
Norrønt hrjóta
Ryte som eit villdyr