wordify
bokmålsordboka
slakk
SUBSTANTIV
Engelsk slack
Del av tau som henger slapt i bue
Ta inn, hale inn slakken
slakk
ADJEKTIV
Samme opprinnelse som slak betydning påvirket av engelsk
Ikke stram
En slakk line
Om is: ikke tettpakket
Komme inn i slakkere farvann (delvis åpent)
slakke
VERB
Delvis påvirket av engelsk slack
Gjøre slakk(ere)
Slakke på en trosse
Isen slakket en del (ble løsere)
I uttrykk som
Slakke opp en vinsj (fire forsiktig)
Slakke opp
Løsne (en mutter); fire forsiktig (med vinsj)
Slakke ned
La gå langsommere
Slakke av på
Minske på (farten)
slakke opp
Løsne (en mutter); fire forsiktig (med vinsj); Se: slakke
nynorskordboka
slakk
SUBSTANTIV
slakke
slak, slakk
ADJEKTIV
Norrønt slakr
Om tau og liknande: ikkje strak eller stram
Ei slak line
Som så vidt hallar
Ei slak skråning
I overført tyding:
Den fine sommaren gjorde at det vart slakt sal av regnklede
Ikkje brå eller krapp
Ein slak sving
Om is: ikkje tettpakka
Kome inn i slakare farvatn (kome inn i delvis ope farvatn)
kraftlaus, trøytt
Slak og doven
slakke
SUBSTANTIV
I tyding 2 med innverknad frå engelsk slack; av slak
Det å vere slakk
Del av tau eller liknande som heng slakt i boge
Hale inn, ta inn slakken
slakke
SUBSTANTIV
Jamfør islandsk slakki; kanskje samanheng med slunken
Lita lægd eller lite søkk