wordify
bokmålsordboka
skrinn
ADJEKTIV
Egentlig ‘skorpet, ru’
mager, dårlig
Være skrinn og blek
Skrinn jord, kost
nynorskordboka
skrinn
ADJEKTIV
Samanheng med skorpen
mager, tynn
Ein lang og skrinn fyr
Grisen var for skrinn
saftlaus, tørr
Kjøtet var skrint
dårleg
Få skrinn kost
grunn
Jorda var skrinn
skrinneblom
SUBSTANTIV
(plante av) slekta Arabis i krossblomfamilien
skrinnast
VERB
Bli skrinnare
Du skrinnest vekk
skrinne
VERB
Gjere skrinn; pine ut
Skrinne ut jorda