bokmålsordboka
skovl
SUBSTANTIV
Spadelignende redskap med hult blad til å skuffe sand, korn og lignende med
Kasteskovl
Det som rommes i skovl (1)
En skovl (med) korn
Blad på vannhjul eller på drivhjul på hjulbåt
Flat, bred del av horntakk på hjortedyr
skovlblad
SUBSTANTIV
Blad på skovl
skovlhjul
SUBSTANTIV
Hjul med skovler (på hjulbåt eller vannmølle)
skovle
VERB
Skuffe (med skovl eller spade)
nynorskordboka
skovl
SUBSTANTIV
Samanheng med skuve
Slags liten spade med holt blad til å skuffe sand, korn og liknande med
Kasteskovl
Mengd som ei skovl (1) tek
Ei skovl korn
Blad på turbin, vasshjul eller liknande som skal føre kraft til eller frå ein aksling
Flat, brei del av ein horntakk på eit hjortedyr
skovlblad
SUBSTANTIV
Skovl
skovlhjul
SUBSTANTIV
Hjul med skovler (på vasshjul eller hjulbåt)
skovltann
SUBSTANTIV
Kvar av fleire tenner på ei sagkjede som skjer laus flisa frå sidene og botnen av skurden