wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
skanse
SUBSTANTIV
Se bøying
Gjennom lavtysk, fra italiensk av scanso ‘vern’
Befestning som består av jordvoll og skyttergrav
Være den siste på skansen (den siste som gir seg)
Bli drevet fra skanse til skanse
Stadig måtte gi seg, vike tilbake
Erobre en skanse
Også: ha framgang, vinne terreng
Bakerste del av øverste dekk på større fartøy, akterdekk
Høyt på skansen i morgnen står Erling Skjalgsson fra Sole (B. Bjørnson)
skansegrav
SUBSTANTIV
Se bøying
Grav foran eller innenfor en skansevoll
skansekledning
SUBSTANTIV
Se bøying
Fortsettelse av ytterkledningen opp over øverste dekk på skip
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
skanse
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Gjennom lågtysk, frå italiensk av scanso ‘vern’
festningsverk
, oftast av ein oppkasta jordvoll med skyttargraver, dekningsrom og liknande
Vere den siste på skansen (vere den siste som gjev seg)
Bli driven frå skanse til skanse (stadig måtte gje seg, dra seg attende)
Ta ein skanse
òg: ha framgang
Attarste del av øvste dekket på større
fartøy
;
akterdekk
skanse
VERB
Sjå bøying
Kaste opp, lage skanse
forskanse
skansegrav
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Grav framfor eller innanfor ein skansevoll
skansekledning
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Framhald av ytterkledningen opp over øvste dekket på skip
Lukk