bokmålsordboka
skalke
VERB
Fra lavtysk, nederlandsk
Til sjøs: stenge, tette lastelukene på et fartøy
skalkeskjul
SUBSTANTIV
Av skalk
Tjene til, være skalkeskjul for noe
skalkestykke
SUBSTANTIV
Skøyerstrek, puss
skalket, skalkete
ADJEKTIV
nynorskordboka
skalke
VERB
Frå lågtysk, nederlandsk
Til sjøs: stengje, tette (lastelukene)
Skalke lastelukene, ventilane
skalkefest
SUBSTANTIV
Av skalk
Uformell samkome der ein et restane av maten etter ein større fest
skalkeherming
SUBSTANTIV
Skjemtande eller spottande herming; parodi
skalkeskjul
SUBSTANTIV
Falsk grunngjeving, påskot; kamuflasje