wordify
bokmålsordboka
singel
SUBSTANTIV
Trolig fra nederlandsk; beslektet med single
(knust) småstein som brukes for eksempel i hageganger og på gårdsplasser
singel
SUBSTANTIV
Singling, singlende lyd
Høre singelet av en bjelle
singel, single
SUBSTANTIV
Fra engelsk
singelplate
Gi ut en singel
Tennisspill med én deltaker på hver side; til forskjell fra double
singel, single
ADJEKTIV
Fra engelsk
I kortspill:; enkelt, (en) eneste, som er alene
Ha kongen singel
nynorskordboka
singel
SUBSTANTIV
Truleg frå nederlandsk; samanheng med single
(knust) småstein, særleg nytta i hagegangar og på gardsplassar
Singel og sand
singel
SUBSTANTIV
Singling, singlande lyd
Høyre singelet av ei bjølle
singel, single
SUBSTANTIV
Frå engelsk
singelplate
Gje ut ein single
Tennisspel med èin deltakar på kvar side; til skilnad frå double
singel, single
ADJEKTIV
Av engelsk; same opphav som singel
einskild; (ein) einaste; aleine; i kortspel:
Ha kongen singel