wordify
bokmålsordboka
sindig
ADJEKTIV
Av sinn
Rolig og besindig
Rolige, sindige bevegelser
Se sindig på saken
Være erfaren og sindig
I sammensetninger: med slikt sinn som forleddet sier, i ord som
Egensindig, skarpsindig, tungsindig
sindighet
SUBSTANTIV
Det å være rolig og sindig
Vise sindighet og måtehold
nynorskordboka
sindig
ADJEKTIV
Gjennom bokmål, frå dansk; av sinn
roleg, stø
Ein sindig kar
Gå med sindige steg
vettig
Ei sindig avgjerd
sindigheit
SUBSTANTIV
Det å vere roleg og sindig; fatning