bokmålsordboka
sekretariat
SUBSTANTIV
Fra middelalderlatin av secretarius; se sekretær
Kontor i en større institusjon eller virksomhet som tar seg av saksbehandling og korrespondanse
sekretariatsleder
SUBSTANTIV
nynorskordboka
sekretariat
SUBSTANTIV
Frå mellomalderlatin av secretarius; sjå sekretær
Kontor i ein større institusjon eller ei verksemd som står for korrespondansen; skrivarstove