wordify
bokmålsordboka
russer
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som russ
Person fra Russland
(tidligere ofte om) person fra Sovjetunionen; jamfør sovjetrusser, sovjetborger og sovjeter
russ
SUBSTANTIV
Fra slavisk eller uvisst opphav, kanskje opphavlig et navn på svensker
Russer kollektivt: russere, det russiske folket
nynorskordboka
russar
SUBSTANTIV
Slav. rus; sjå russ
Person frå Russland
(før òg nytta om) person frå Sovjetunionen; sovjetar, sovjetborgar
russ
SUBSTANTIV
Slavisk rus, kanskje opphavleg eit namn på svenskar
russar; kollektivt: russarar, det russiske folket
Han var russ el. polakk
Vere redd for russen