wordify
bokmålsordboka
ror
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Styreinnretning på fartøy
Ha roret
Stå til rors
Stå ved roret
NN har stått, sittet lenge ved roret i partiet (hatt ledelsen)
Ta roret
Overta styringen
ror
SUBSTANTIV
Norrønt róðr
Det å ro (fiske)
En times, en mils ror
Utror, tilror, innror
rorbu
SUBSTANTIV
Bu til husvære for fiskere
rorbuferie
SUBSTANTIV
Ferie i en tidligere rorbu
nynorskordboka
ror
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
Styregreie på fartøy eller fly
Ha roret
Stå til rors
Stå ved roret
Sitje, stå ved roret i partiet (leie)
Ta roret
Overta styringa
ror
SUBSTANTIV
Norrønt róðr
Det å ro (fiske); (torske)fiske
Andror
Innror
Utror
Ein tung ror
Ein times, ei mils ror
I roren
På fiske
rorbu
SUBSTANTIV
Av ror
Bu til husvære for fiskarar i eit fiskevær
rorkar
SUBSTANTIV
Mann som står til rors