bokmålsordboka
romani
SUBSTANTIV
Til rom ‘mann’
Språk hovedsakelig brukt av det skandinaviske romanifolket, og som har trekk fra skandinaviske og andre europeiske språk i tillegg til en kjerne av indoarisk ord
Snakke norsk romani
romanisme
SUBSTANTIV
(ytterliggående) katolisisme; pavelige grunnsetninger
Romansk stil
Romansk språkeiendommelighet
romanist
SUBSTANTIV
En som studerer romanske språk eller romansk kultur
romanisere
VERB
Fra fransk, av latin romanus ‘romersk’
Gjøre romansk
Gjengi med latinsk alfabet (i stedet for et annet alfabet)
Romanisere bibler
nynorskordboka
romani
SUBSTANTIV
Til rom ‘mann’
Språk hovudsakleg brukt av det skandinaviske romanifolket, og som har trekk frå skandinaviske og andre europeiske språk i tillegg til ein kjerne av indoarisk ord
Snakke norsk romani
romanisme
SUBSTANTIV
(ytterleggåande) romersk katolisisme; pavelege grunnsetningar
Romansk stil
Romansk språkdrag (i eit ikkje-romansk språk)
romanist
SUBSTANTIV
Person som studerer romanske språk eller romansk kultur
romanisere
VERB
Frå fransk, av latin romanus ‘romersk’
Gjere romansk
Gje att i det latinske alfabetet i staden for ei anna bokstavskrift; innføre det latinske alfabetet