bokmålsordboka
rolle
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og, fransk egentlig ‘papirrull’; samme opprinnelse som rulle
De replikker en skuespiller skal si i et teaterstykke
Falle ut av rollen
Gå inn i en rolle
Lære rollen sin
Den person en skuespiller skal framstille
Spille den uskyldiges rolle (late som om en er uskyldig)
Betydning, plass i en situasjon
Ha utspilt sin rolle
Være uten betydning
Spille en rolle
(ofte med nekting) ha betydning (for noe)
Uskrevne regler og mønstre for oppførsel og handlemåte som knytter seg til en bestemt sosial posisjon eller status
Kvinnerolle, mannsrolle
rolle
VERB
Fra engelsk
rulle, dreie; utføre en roll
rollebesetning
SUBSTANTIV
Av rolle
De skuespillere som besetter rollene i et teaterstykke
rolleforventninger
SUBSTANTIV
Forventninger som knytter seg til en rolle
nynorskordboka
rolle
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og, fransk eigenleg ‘papirrull’; same opphav som rulle
Replikkar, minespel, innslag av song og dans m.m. som høyrer til den personen som ein skodespelar framstiller; rollehefte
Dobbeltrolle
Helterolle
Hovudrolle
Lære rolla si
Spele rolla si godt
Falle, dette ut av rolla
òg i overført tyding: gløyme seg, miste tråden, stå fast
Person som ein skodespelar skal framstille
Få rolla som Nora
Del, plass i ein situasjon
Det spelar inga rolle
Spele ei rolle
Ha noko å seie
Ha spela ut rolla si
Ikkje vere viktig lenger
Uskrivne reglar og mønster for vere- og handlemåte som knyter seg til ein viss sosial posisjon eller status; åtferdsnorm
Kjønnsrolle
Kvinnerolle
Mannsrolle
rolle
VERB
Frå engelsk
Gjennomføre ein roll
rollebesetning
SUBSTANTIV
Av rolle
Skodespelarar som har rollene i eit teaterstykke eller ein film; rollefordeling, rolleliste
rollebyte
SUBSTANTIV
Byte av roller (mellom skodespelarar)