wordify
bokmålsordboka
rokk
SUBSTANTIV
Norrønt rokkr
Redskap til å spinne på
I overført betydning: skrøpelig kjøretøy
En gammel rokk
rokk
SUBSTANTIV
Av ryke
Tett drev, fokk av sjøsprøyt eller snø
Vidda, sjøen stod i et eneste rokk
rokke
SUBSTANTIV
Trolig fra lavtysk
skate
rokkehjul
SUBSTANTIV
Hjul på rokk
nynorskordboka
rokk
SUBSTANTIV
Norrønt rokkr
Reiskap til å spinne på
Skrøpeleg køyretøy
Ein gammal rokk
rok, ròk, rokk
SUBSTANTIV
Av ryke
Tett drev, fok av sjøsprøyt eller snø i sterk vind
Vidda, sjøen stod i eit einaste rokk
rokkehjul
SUBSTANTIV
Hjul på rokk
rokkesnor
SUBSTANTIV
Snor som går om hjulet og trinsene på ein rokk