wordify
bokmålsordboka
rokade
SUBSTANTIV
Fra fransk; se rokere
rokering
nynorskordboka
roka, ròka
ADJEKTIV
Av roke
Fylt til toppen; toppmålt
rokade
SUBSTANTIV
Frå fransk; sjå rokere
rokering
rok, ròk, rokk
SUBSTANTIV
Av ryke
Tett drev, fok av sjøsprøyt eller snø i sterk vind
Vidda, sjøen stod i eit einaste rokk