wordify
bokmålsordboka
rettskraft
SUBSTANTIV
Av rett
Bindende eller endelig rettsvirkning
rettskraftig
ADJEKTIV
rettskraftig dom
Dom som er endelig, bindende; Se: rettskraftig
nynorskordboka
rettskraft
SUBSTANTIV
Det at ei rettsavgjerd har bindande og endeleg verknad, det vil seie at ho ikkje kan omstøytast med hjelp av vanlege rettsmiddel (sjå det)
rettskraftig
ADJEKTIV
Som har rettskraft
Ein rettskraftig dom