wordify
bokmålsordboka
reglement
SUBSTANTIV
Fransk av regler ‘ordne’
forskrift, regelverk
Ordensreglement
Følge reglementet
reglementere
VERB
foreskrive, fastsette; som adjektiv i perfektum partisipp:
Reglementert antrekk
Etter reglementet (i militæret, i helsevesenet), uniform
reglementarisk
ADJEKTIV
Etter forskriftene
reglementert antrekk
Etter reglementet (i militæret, i helsevesenet), uniform; Se: reglementere
nynorskordboka
reglement
SUBSTANTIV
Fransk av regler ‘ordne’
Samling av forskrifter, (ordens)reglar
Følgje reglementet
reglementere
VERB
Føreskrive, fastsetje, påby i reglement; særleg i perfektum partisipp som adjektiv:
Reglementert påkledning (etter reglementet)
reglementarisk
ADJEKTIV
Reglementert