bokmålsordboka
redelig
ADJEKTIV
Jamfør norrønt reiðuligr; dels av I rede, dels av lavtysk redelik
En redelig kar
Ha redelige hensikter
ærlig og redelig
redelighet
SUBSTANTIV
ærlighet, rettskaffenhet
nynorskordboka
reieleg
ADJEKTIV
Frå lågtysk, jamfør norrønt reiðuliga adverb ‘ærleg’