bokmålsordboka
raje
SUBSTANTIV
Av
Trestang i gjerde eller hesje
nynorskordboka
raje
SUBSTANTIV
Av
Stong, grannvaksen trestamme (i gjerde eller hesje); tro
rajegard
SUBSTANTIV
Tregjerde med (vass)rette stenger
rajegrøft
SUBSTANTIV
Grøft der vatnet renn mellom rajer i botnen
rajehes, rajehesje
SUBSTANTIV
Hesje med rajer mellom staurane, til skilnad frå trådhes)