wordify
bokmålsordboka
promp
SUBSTANTIV
Lydord
prupp, fjert
prompe
VERB
pruppe, fjerte
prompte, prompt
ADJEKTIV
Gj fr.; fra lat. ‘beredt’
Med en gang; rask, punktlig
Prompte levering
Brukt s_adv:
Svaret kom prompte
nynorskordboka
promp
SUBSTANTIV
Lydord
fis, fjert
prompe
VERB
fise, fjerte
prompt, prompte
ADJEKTIV
Gjennom fransk, frå latin ‘budd, ferdig, rask’
rask, snøgg, punktleg
Prompt levering
Som adverb:
Svaret kom prompte