wordify
bokmålsordboka
produktiv
ADJEKTIV
Fra fransk, av middelalderlatin
Som frambringer, skaper (økonomiske) verdier
En produktiv skog
Et produktivt arbeid
fruktbar, virksom
Kunstnerens mest produktive periode
I språkvitenskap: i forbindelser som
Et produktivt etterledd (som stadig danner nye ord)
produktivitet
SUBSTANTIV
Det å være produktiv; produksjonsevne, fruktbarhet
Tiltak for å øke produktiviteten
produktivkrefter
SUBSTANTIV
I marxismen: fellesbetegnelse på produksjonsmidler og menneskelig arbeidskraft
nynorskordboka
produktiv
ADJEKTIV
Frå fransk, av mellomalderlatin
Som får fram, skaper verdiar; som kastar mykje av seg, gjev stor avling; grøderik, follrik
Produktivt arbeid
Produktiv jord
Produktiv potetsort
Som gjev stor avling, stort foll
Ein produktiv forfattar
Ha ei produktiv tid som kunstnar
Som får talrikt avkom
Ein produktiv rase
I språkvitskap, særleg om affiks: som ein kan lage nye ord med, og bøyingsklasser: som nye ord sluttar seg til
«-ist» er eit produktivt etterfeste
A-verba er den mest produktive verbklassa i norsk
produktivitet
SUBSTANTIV
Det å vere produktiv; produksjonsevne, grøderikdom
Tiltak for å auke produktiviteten
produktivkrefter
SUBSTANTIV
I marxismen: samnemning på produksjonsmiddel og menneskeleg arbeidskraft