I grammatikk: verbform som på norsk uttrykker fortid og avstand i vid betydning, for eksempel ‘det snødde i går’, ‘hvis jeg hadde mange penger’, ‘var det mulig å få litt å drikke’, ‘det var stor gutt, det’

Bøyd verbform som angir preteritum

Verbalform med hjelpeverb i preteritum brukt til å uttrykke en handling som er framtidig i forhold til et gitt punkt i fortiden (for eksempel: ‘skulle gå’, ‘ville gå’, ‘vi kom til å reise’); Se: futurum

I grammatikk: verbalform som i regelen står for fortid i høve til tidspunktet for utsegna, til dømes i «det snødde i går»; også nytta i vilkårsbundne samanhengar (hypotetisk konjunktiv) til dømes i «dersom eg vann i pengelotteriet», i høviske utsegner, til dømes i «var det råd å få nokre slantar?» og i uttrykk for undring eller misnøye, til dømes i «det var søren at du ikkje kan kome»; fortidsform; jamfør imperfektum; forkorta pret.

Form (ofte av fleire) som eit verb kan ha (i talemål og skriftmål) i preteritum

Verbalform med hjelpeverb i preteritum brukt til å uttrykkje ei handling som er framtidig i høve til eit gjeve punkt i fortida (til dømes: ‘skulle gå’, ‘ville gå’, ‘vi kom til å reise’); Sjå: futurum