wordify
bokmålsordboka
plyndre
VERB
Fra lavtysk; av plunder egentlig ‘fjerne verdiløse ting’
røve, rane
Fienden herjet og plyndret
plyndrer
SUBSTANTIV
Person eller dyr som plyndrer
Reirplyndrer
nynorskordboka
plyndre
VERB
Frå lågtysk avleiing av plunder
røve, rane
Fienden herja og plyndra