bokmålsordboka
ordinær
ADJEKTIV
Gjennom fransk, fra latin ordinarius ‘ordnet’; se ordinere
Det ordinære toget går klokka 13.30
Holde ordinær generalforsamling
Han har høyst ordinære evner
nynorskordboka
ordinær
ADJEKTIV
Gjennom fransk, frå latin ‘ordna’; sjå ordinere
Etter regelen, sedvanleg, vanleg
Halde ordinær generalforsamling
Det ordinære toget går kl. 15
middels, måteleg; uoriginal
Ein høgst ordinær prestasjon