bokmålsordboka
omvei, omveg
SUBSTANTIV
Vei som ikke fører rett til målet
Ta en omvei rundt fjellet
Omstendelig, indirekte framgangsmåte
Komme fram til et resultat ad omveier
nynorskordboka
omveg
SUBSTANTIV
Veg som ikkje fører rett til målet
Ta omvegen rundt fjellet
Omstendeleg, indirekte framgangsmåte
Kome fram til resultatet gjennom ein omveg
omveges, omvegs
ADJEKTIV
Ikkje endefram; ikkje beinveges; indirekte
Ein omveges måte å gjere noko på
Omveges val
Adverb: etter ein omveg; ikkje beint fram
Ta seg fram omveges