wordify
bokmålsordboka
omgi
VERB
Fra tysk
Ligge i ring rundt
Nye drabantbyer omgir hovedstaden
Refleksivt: ha omkring seg
Diktatoren omgav seg med livvakter
omgivelse
SUBSTANTIV
Det som ligger omkring
I byens nærmeste omgivelser
nynorskordboka
omgi, omgje, omgjeve
VERB
Etter tysk
Liggje (ringe seg) omkring
Nye drabantbyar omgjev hovudstaden
Refleksivt: ha omkring seg
Diktatoren omgav seg med livvakter
omgivnad, omgjevnad
SUBSTANTIV
Av omgi
Noko (særleg område, landskap) som ligg omkring; omland; miljø
Gjere seg kjend i omgjevnaden sin
Huset hadde vakre omgjevnader
Folk omkring
Ikkje forstyrre omgjevnadene