bokmålsordboka
negl
SUBSTANTIV
Norrønt nagl, flertall negl
Hornplate på de ytterste leddene av fingrer og tær hos mennesker og aper
Være som en lus mellom to negler (i klemme)
Bite negler
Også: vise tegn på nervøsitet
En hard negl
En stri person
neglebit, neglebitt
SUBSTANTIV
Stikkende frostsmerte i tær eller fingertupper
neglebånd, negleband
SUBSTANTIV
Hudkant innerst på negl
nynorskordboka
neglisje, neglisjé
SUBSTANTIV
Frå fransk; eigenleg perfektum partisipp av neglisjere
Lett, ufullstendig klesdrakt, til dømes nattkjole
Ho går i neglisjé
negle
VERB
Norrønt negla
neglisjere
VERB
Frå fransk
Forsøme, ikkje bry seg om
Neglisjere arbeidet sitt
Ho neglisjerer meg fullstendig