Latin natura, egentlig ‘fødsel’, jamfør norrønt náttura femininum
Indre vesen, egenart; opprinnelig eller medfødt egenskap
Være engstelig av natur
Det ligger i sakens natur
Menneskets, språkets natur
Menneske med den eller den karakteregenskap eller legning
Han er en sindig natur
Tre av på naturens vegne
Gjøre sitt fornødne
Den sanselige eller materielle verden som helhet, den ytre virkelighet (i motsetning til åndens verden)
Naturens lover
Et land(område)s beskaffenhet, særlig med hensyn til topografi og klima
Norges natur
Motsatt kultur; noe opprinnelig, ubearbeidet, uutviklet
Kamp mellom natur og kultur
Tilbake til naturen
Skog og mark
Komme seg ut i naturen
Landskap, plante- og dyreliv
Verne om naturen
naturalhusholdning
SUBSTANTIV
Husholdning eller økonomisk system der familien selv produserer det vesentligste av det den trenger til livets opphold, og der varer og ikke penger brukes som byttemiddel; motsatt pengehusholdning
naturalia, naturalier
SUBSTANTIV
Fra latin av naturalis ‘medfødt, naturlig’
Levnetsmidler, varer i motsetning til penger
Få lønn i naturalia
Betale med naturalia
nynorskordboka
natur
SUBSTANTIV
Latin natura, eigenleg ‘fødsel’, jamfør norrønt náttúra
Eg har ikkje natur til det (det er ikkje etter min smak, eg toler det ikkje)
Menneske med den eller den karaktereigenskapen eller legningen
Ho er ein sindig natur
I bunden form eintal: heile den sanselege eller materielle verda, den ytre røynda (til skilnad frå den åndelege verda)
Lovene i naturen
Måte eit landområde ter seg på, særleg når det gjeld topografi og klima
Norsk natur
Noko opphavleg, uutvikla, lite påverka av menneska; motsett kultur
Attende til naturen
Kamp mellom natur og kultur
Skog og mark
Kome seg ut i naturen
Landskap, plante- og dyreliv
Vern om naturen
naturalisme
SUBSTANTIV
I filosofi: verdsoppfatning som forklarer alle åndelege fenomen ut frå (lovene i) den fysiske naturen; morallære som byggjer på dei naturlege driftene i mennesket
Retning i litteratur og biletkunst som prøver å skildre livet nøyaktig og usminka
naturalhushald
SUBSTANTIV
Hushald eller økonomisk system der familien sjølv produserer det aller meste av det han treng til livsopphald, og der varer eller arbeidsytingar og ikkje pengar blir nytta som bytemiddel; motsett pengehushald
naturalia
SUBSTANTIV
Frå latin fleirtal av naturalis ‘medfødd, naturleg’