wordify
bokmålsordboka
moment
SUBSTANTIV
Fra lat. , av movere ‘bevege’; i betydningen ‘øyeblikk’ fra fr.; jamfør norr. momenta
I fysikk: virkning av en kraft
Momentet om en akse er lik kraften multiplisert med avstanden fra aksen til kraften
Medvirkende faktor el omstendighet; hovedpunkt; element
Mange momenter spiller inn
Bringe nye momenter inn i diskusjonen
Sløyfe et viktig moment i beskrivelsen
Som etterledd i ord som:
faremoment, irritasjonsmoment
Del av turnøvelse med tanke på vanskegrad
Som etterledd i ord som:
A-moment, B-moment
øyeblikk
I neste moment
momentan
ADJEKTIV
Fra latin
Som gjelder bare et øyeblikk, kortvarig; straks, med det samme
Momentan pengemangel
Som adverb:
Bilføreren ble drept momentant
Stoppe momentant
nynorskordboka
moment
SUBSTANTIV
Frå latin av movere ‘setje i rørsle’, jamfør norrønt momenta f
I fysikk: verknad av ei kraft
Momentet om ein akse er lik krafta multiplisert med avstanden frå aksen til krafta
Medverkande faktor eller omstende, (hovud)punkt; element
Det er mange moment som spelar inn
Sløyfe eit vesentleg moment i skildringa (del av turnøving med tanke på vanskegrad A-m-, B-m-, C-m-)
moment
SUBSTANTIV
Frå fransk
augeblink
I neste moment
momentan
ADJEKTIV
Frå latin; av moment
Som gjeld berre ein augeblink, kortvarig
Momentan pengemangel
Adverb: straks, med det same
Stoppe momentant
Bilføraren vart drepen momentant