bokmålsordboka
migemaur, migmaur
SUBSTANTIV
migrant
SUBSTANTIV
Individ som deltar i migrasjon
migrantarbeider
SUBSTANTIV
Person som er borger i ett land og har oppholdstillatelse og arbeid i et annet
nynorskordboka
mig
SUBSTANTIV
Av mige
mige
SUBSTANTIV
Av mige
migrasjon
SUBSTANTIV
Frå latin; av migrere
Folkevandring, innvandring eller utvandring
migrene
SUBSTANTIV
Frå fransk, av gresk hemikrania, av hemi- ‘halv’ og kranion ‘kranium’
Sterk hovudverk, ofte berre i den eine halvdelen av hovudet