bokmålsordboka
mate
VERB
Putte mat i munnen på, gi mat, fôre
Mate spedbarnet med skje
Pasienten må mates
Mate hønene
Forsyne med råstoff eller lignende
Mate en datamaskin med opplysninger
Om korn:
Mate seg
Om korn: få kjerne
Modnes
matebuss
SUBSTANTIV
Etter svensk
Buss som kjører trafikanter til og fra en T-banestasjon eller en jernbanestasjon
matelasse, matelassé
SUBSTANTIV
Fra fransk
Tykt, vattert stoff med relieffaktig mønster
nynorskordboka
mate
VERB
Av mat
Putte mat i munnen på, gje mat; fôre(4,5)
Mate spedbarnet med skei
Den sjuke lyt matast
Mate hønene
Mate seg
Sanke el. få i mat
Forsyne med råstoff eller liknande
Mate ein datamaskin med opplysningar
Om korn:
Mate seg
Om korn: få kjerne
Mognast
matebuss
SUBSTANTIV
Etter svensk
Buss som køyrer trafikantar til og frå ein jernbanestasjon, T-banestasjon eller liknande
matematikar
SUBSTANTIV
Frå gresk av mathema; sjå matematikk
Person som har matematikk som fag
matematikk
SUBSTANTIV
Frå gresk av mathema ‘vitskap’ av manthanein ‘lære, skjøne’
Vitskap som gjeld kvantitative eigenskapar (til dømes tal og romformer) og forhold mellom storleikar
Lærebok i matematikk (1)