wordify
bokmålsordboka
masse
SUBSTANTIV
Fra latin ‘deig, klump’, av gresk maza ‘meldeig’, av massein ‘kna’
(formløst) stoff, substans
Hjernemasse, kokosmasse, papirmasse
Kjøre vekk masse fra tunnelarbeidet
En glødende masse
Fys. stoffmengde i et legeme, målt i kilo
Hvilemasse
Tung masse
Treg masse
Atommasse
(stor) mengde, bråte, svært mye
Få masse bry med noe
Tjene masse penger
Vi fikk masse fisk
Det kom masse folk på festen
Særlig i bestemt form: folk flest, de brede lag av folket
Lederne har liten kontakt med massene
Den store masse
massearrestasjon
SUBSTANTIV
Av masse
Arrestasjon av mange mennesker samtidig
masseenhet
SUBSTANTIV
Fys. enhet til å måle massen av noe
Atomær masseenhet
massefabrikasjon
SUBSTANTIV
masseproduksjon
nynorskordboka
masse
SUBSTANTIV
Latin massa ‘deig, klump’ av, gresk maza ‘mjøldeig’, av massein ‘kna’
(formlaust) stoff, substans, ofte som råmateriale til noko
Hjernemasse
Kokosmasse
Lausmasse
Papirmasse
Ein glødande masse
Køyre vekk masse frå tunnelarbeidet
I fysikk: stoffmengd i ein lekam, målt i kilogram (til skilnad frå vekt)
Atommasse
Ein masse på 1 kilogram veg om lag 1 newton på jorda
(stor) mengd; bråte; svært mykje
Vi fekk (ein) masse fisk
Tene (ein) masse pengar
Det var (ein) masse folk på festen
Særleg i bunden form: folk flest, dei breie laga av folket
Leiarane har lite kontakt med massane
massearrestasjon
SUBSTANTIV
Av masse
Arrestasjon av mange menneske samstundes
masseeining
SUBSTANTIV
I fysikk: eining til å måle massen av noko med
Atomær masseeining (sjå atomær)
massefabrikasjon
SUBSTANTIV
masseproduksjon