wordify
bokmålsordboka
lo, luv
SUBSTANTIV
Fra nederlandsk, eller lavtysk
Side (av fartøy) som vender mot vinden, lovart; motsatt le
Holde loen
Holde seg godt oppe til vindsiden når en seiler; holde seg på vindsiden i forhold til en annen seiler
luv
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som lo
Loddenhet på teppe eller tøy, lo
Fløyel har luv på retten
luv
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som lo
lo, luv
ADJEKTIV
Samme opprinnelse som lo
Som er på vindsiden
Lo side
nynorskordboka
luv
SUBSTANTIV
Jamfør dansk luv; same opphav som lo
Side av fartøy som vender mot vinden
Ta luven frå
Gå opp på vindsida av eit seglskip og ta seglvinden frå det; gå forbi, vinne over
luv
SUBSTANTIV
Overflate (på stoff eller teppe) son er laga av kortendane av trådar; lo
Teppet har skoren luv
Luven på fløyelen
lue, luve
SUBSTANTIV
Norrønt tilnamn lúfa ‘tjukt og tett hår’; samanheng med luve
Hovudplagg, oftast av mjukt materiale; hue
Strikkelue
Uniformslue
Stå med lua i handa
Audmjuk og tilbakehalden; ikkje kunna krevje noko
Dra lua nedover øyra
I overført tyding: ikkje ville ta imot påverknad utanfrå
luve
VERB
Samanheng med lubben
Bøye seg, lute; sitje eller stå og hange med hovudet
Trea stod og luvde