wordify
bokmålsordboka
lurk
SUBSTANTIV
Norrønt lurkr, kanskje fra irsk
Stor og grov stokk
rusk; stor og tung kar
En lurk av en kar
En svær lurk
nynorskordboka
lurk
SUBSTANTIV
Norrønt lurkr; kanskje frå irsk
Stor og grov stokk
Stor og tung kar, brand; rusk
Ein svær lurk
Ein lurk av ein torsk
lurke
VERB
Norrønt lurka
Banke, slå med ein lurk; gje eit hardt slag
lurke
VERB
Truleg av larke
Gå seint
Kome lurkande
Refleksivt:
Lurke seg
Dra seg, gjere noko sakte