wordify
bokmålsordboka
lauparsko
SUBSTANTIV
Av i dialekter laupa ‘løpe’
Såleløs sko der underlæret går under foten og er sydd sammen med overlæret oppå foten
nynorskordboka
laupar, løpar
SUBSTANTIV
Norrønt hlaupari
Person som driv med, tevlar i løp; springar, rennar
òg om dyr:
Gasellen er ein god laupar
Som etterledd i:
kombinertløpar, kombinertlaupar, maratonløpar, maratonlaupar, skøyteløpar, skøytelaupar
Særleg før i fotball og liknande: angrepsspelar, spiss
Sjakkbrikke som ein flyttar diagonalt
Smal, avlang duk eller matte
Raud løpar
Lang, raud matte inn mot inngangsdør, brukt ved formelle eller høgtidelege høve
Rulle ut den raude lauparen for kongen
Som etterledd i:
bordløpar, bordlaupar, golvløpar, golvlaupar
I overført tyding i somme samansetningar
lauparbikkje
SUBSTANTIV
Bikkje som er lei til å renne ikring
lauparfant
SUBSTANTIV
landstrykar
laupargut
SUBSTANTIV
ærendsgut, visargut